A+ to język programowania tablicowego wywodzący się z języka programowania A, który z kolei został stworzony w celu zastąpienia APL w 1988 r. Został stworzony przez Arthura Whitney z Morgan Stanley który opracował część tego języka , podczas gdy inni programiści z Morgan Stanley rozszerzyli ją, dodając graficzny interfejs użytkownika i inne funkcje językowe. A + to interaktywny, interpretowany język wysokiego poziomu, przeznaczony do zastosowań wymagających dużej liczby danych, zwłaszcza tych występujących w aplikacjach finansowych.
A + działa na wielu systemach Uniksa, w tym na popularnym Linuksie. Jest to darmowe i otwarte oprogramowanie wydane na licencji GNU General Public License. Język programowania A+ zapewnia rozszerzony zestaw funkcji i operatorów, graficzny interfejs użytkownika z automatyczną synchronizacją widżetów i zmiennych, asynchroniczne wykonywanie funkcji powiązanych ze zmiennymi i zdarzeniami, dynamiczne ładowanie podprogramów skompilowanych przez użytkownika i inne funkcje.
Nowszy graficzny interfejs użytkownika nie został jeszcze przeniesiony na wszystkie obsługiwane platformy.
Język A + wprowadza następujące zmiany w języku APL:
- funkcja A + może mieć do dziewięciu parametrów formalnych
- instrukcje kodu są oddzielone średnikami, więc pojedyncza instrukcja może być podzielony na dwie lub więcej fizycznych linii
- wyraźny wynik funkcji lub operatora jest wynikiem ostatniej wykonanej instrukcji
- A+ implementuje obiekt zwany zależnością, który jest zmienną globalną (zmienną zależną) i powiązaną definicją, która jest jak funkcja bez argumentów.